Kinderen en scheiden, geen prettige combinatie. Ik krijg zelf alweer buikpijn als ik terug denk aan het moment dat we als ouders aan onze kinderen vertelden dat we uit elkaar gingen. Het ergste moment van mijn leven. Voor mijn kinderen voel ik de pijn en zie ik deze ook nu na een aantal jaar nog steeds met momenten. Maar voor mezelf voelt het nog steeds als een goede keuze. Een spagaat waar veel ouders die aan scheiden denken in zitten. Scheiden als ouder is heel moeilijk.

Scheiden is tegenwoordig, helaas, de normaalste zaak van de wereld. Elk jaar krijgen zo’n 86.000 kinderen* te horen dat hun ouders uit elkaar gaan. 86.000 tegenover zo’n 74.000 3 jaar geleden. Een groot verschil, zeker als je kijkt naar nog langer geleden toen scheiden nog ongewoon was. En ook al is het nu meer gewoon, ik schaam me er toch wel voor. Vaak heb ik nog het idee dat ik het “goed” moet praten dat ik een gescheiden moeder ben en dat ik mijn kinderen dat heb aangedaan. Terwijl ik zelf weet dat dit de beste beslissing was die ik maar kon nemen. Het gevoel te hebben dat ik het goed wil praten, komt in mijn ogen ook door de maatschappij. Geregeld hoor je mensen oordelen over anderen.

• X en Y gaan scheiden, is toch niet normaal? Die zijn net een jaar getrouwd.
• B en L gaan scheiden en hun jongste is net 3 maanden oud. Wat doen ze de kinderen aan?
• K en R gaan uit elkaar omdat hij is vreemdgegaan. Maar dat doet K toch al hun hele relatie lang, waarom zijn ze dan überhaupt getrouwd en hebben ze kinderen gekregen?
• En ga zo maar door.

En weet je, ergens snap ik het oordelen van anderen. Ik zal echt niet zeggen dat ik dat nooit gedaan heb. Maar ik heb wel geleerd dat het pijn kan doen en probeer me er echt vanaf te houden. Want hoe weten de mensen nu wat er achter de voordeur gebeurd of hoe jij er emotioneel in zit?

Om mezelf als voorbeeld te gebruiken. Spijt om te trouwen heb ik niet want dan had ik mijn 2 geweldige kinderen waarschijnlijk niet gehad. Maar al voordat ik ging trouwen waren er genoeg signalen om het niet te doen.  Ik heb ook echt wel “waarschuwingen” gekregen van vriendinnen. Maar weet je, die komen alleen binnen als je ervoor openstaat. En, nu weet ik dat, ik stond er niet voor open. Ik had ook mijn ideaalbeeld van huisje boompje kindje en als je eenmaal van iemand houdt, gaat dat niet zomaar weg. En heel simpel, er is altijd wel een reden om de beslissing tot uit elkaar gaan niet te nemen. We zijn net gaan samenwonen, net getrouwd, net een kind, net dit en net dat.

Ikzelf heb geleerd dat je er pas klaar voor bent om een beslissing te nemen als je er zelf voor openstaat. En alleen jij weet wanneer die keuze gemaakt kan worden. Als ik geen kinderen had gehad, dan was die keuze zoveel makkelijker geweest. Dan was ik al eerder gescheiden. Want scheiden met kinderen doe je juist niet zomaar. Daar denk je eerst goed over na. Ik denk juist als je kinderen hebt, dat je er veel beter over na denkt. Want toen ik die keuze maakte, wist ik echt wel dat dit vervelende gevolgen zou hebben voor de kinderen en ons als ouders. Want vergis je daar niet in, niet alleen de kinderen lijden onder scheiden.

Voor kinderen is het verschrikkelijk dat ze vaker van huis moeten wisselen, dat ze hun ouders niet dagelijks bij zich hebben, dat ze zich soms schamen omdat hun ouders gescheiden zijn en dat ze onderdeel zijn van een zorgregeling. Maar hoe denk je dat het voor mij als gescheiden moeder is? Ik ben geen moeder geworden om mijn kinderen de helft van de tijd te missen! Dat is de prijs die ik betaal om uiteindelijk wel voor mijn eigen geluk te kiezen, Denk je dat ik die keuze zomaar gemaakt heb?

Kinderen en scheiden is super heftig. Afhankelijk van de leeftijd van de kinderen kunnen er zoveel gevolgen zijn. Dus denk er, ook als je dit als “buitenstaander” leest niet te licht over. Als ouder de keuze maken om te scheiden doe je niet zomaar.

Sta jij voor die keuze, twijfel je nog of heb je de keuze gemaakt? Neem contact met me op en ik denk met jullie mee.

* Bron: www.villapinedo.nl